پایگاه اینترنتی آسیاتایمز 22 دسامبر 2012 (2 دی) به بررسی چشمانداز تحولات منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا پرداخت و نوشت: سال 2013 سالی مهم برای جنگ و صلح در خاورمیانه خواهد بود. پاسخ این پرسش که چه کسانی دست بالا را در قدرت خواهند داشت و یا آیا منطقه تحولات منفی یا مثبت را تجربه خواهد کرد یا خیر، دشوار است؟ اما می‌توان با نگاهی دقیق به جنس تحولات، نمایی کلی از وضعیت آینده آن‌ها به دست آورد. ملت‌سازی در کشورهای انقلاب‌دیده تونس و مصر ادامه خواهد یافت و بحرین و اردن احتمالاً شاهد تداوم کشمکش سیاسی برای تغییرات خواهند بود.
پایگاه اینترنتی آسیاتایمز 22 دسامبر 2012 (2 دی) به بررسی چشمانداز تحولات منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا پرداخت و نوشت: سال 2013 سالی مهم برای جنگ و صلح در خاورمیانه خواهد بود. پاسخ این پرسش که چه کسانی دست بالا را در قدرت خواهند داشت و یا آیا منطقه تحولات منفی یا مثبت را تجربه خواهد کرد یا خیر، دشوار است؟ اما می‌توان با نگاهی دقیق به جنس تحولات، نمایی کلی از وضعیت آینده آن‌ها به دست آورد. ملت‌سازی در کشورهای انقلاب‌دیده تونس و مصر ادامه خواهد یافت و بحرین و اردن احتمالاً شاهد تداوم کشمکش سیاسی برای تغییرات خواهند بود.
در ادامه مقاله آمده است: همچنین به‌نظر می‌رسد سعودی‌ها با مسائلی مانند جانشینی، بی‌ثباتی داخلی و منطقه‌ای روبه‌رو خواهند شد و تغییر رژیم نیز مسئله‌ای پیش روی سوریه قرار خواهد گرفت. توسعه‌گرایی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) نیز همچنان توسط آمریکا و سایر قدرت‌های غربی نادیده گرفته می‌شود. بن‌بست هسته‌ای ایران نیز به‌ویژه به دلیل اثرگذاری لابی اسرائیل، همچنان در دستور کار سیاست خارجی دولت اوباما خواهد بود؛ اما سال 2013 با ابهام‌هایی نیز مواجه خواهد شد؛ برای نمونه، شانس بقای رژیم سوریه در سال 2013 چه میزان خواهد بود؟ یا چه حوادثی برای رژیم مورد حمایت سعودی‌ها در بحرین یا دولت مرسی در مصر رخ خواهد داد؟ آیا دولت آمریکا با وزیر خارجه جدیدش به‌منظور احیای روند صلح و نیز حلوفصل مسالمت‌آمیز بن‌بست هسته‌ای ایران بر اسرائیل فشار خواهد آورد؟ ابهام بنیادین حول این مسائل از ناتوانی ما در پیش‌بینی ماهیت سیاست‌ها و نوع نقش‌آفرینی بازیگران نشئت خواهد گرفت. در واقع، این نقش‌آفرینی‌ها توازن منطقه را به‌سوی جنگ یا صلح هدایت می‌کند. برای آن‌هایی که به‌دنبال صلح واقعی در سوریه هستند، بی‌تردید در سال 2013 توجه بیشتری باید به نقش اخضر ابراهیمی، نماینده ویژه سازمان ملل، داده شود. یک همگرایی گسترده در محافل سیاسی سراسر جهان وجود دارد که روند تحولات خاورمیانه به روشی مسالمت‌آمیز طی شود. اوباما در صورتی که این اولویت را نادیده بگیرد، اعتبار خود در جهان را از دست خواهد داد. البته احتمال می‌رود در سال 2013 شاهد پیشرفت جدی در حلوفصل مسئله هسته‌ای ایران باشیم. البته در این مسیر، دولت آمریکا باید اثرگذاری لابی جنگ‌طلب اسرائیل بر مسئله هسته‌ای ایران را مدیریت کند. در عین‌حال، بحران اقتصادی، آمریکا را از جنگ با ایران در سال 2013 دلسرد می‌کند.
